CORYCEON

CORYCEON

Mimantis promontor. apud Plinium, l. 5. c. 29. ubi alii Coryneon legunt; Strabo Κοράκιον appellat, l. 14. an Κορωναῖον, ut idem promontorium appellatum sit a corvis vel cornicibus. Nisi potius a Coryna nomen habuerit promontor. Corynaeum. Mentio certe in illis locis Corynae, apud Pomonium Melam, l. 1. c. 17. ubi de Sinu Smytnaeo, Inde latius abit in peninsulae faciem. Super angustias binc Teos, illinc Claromenae, et qua terga agunt confinio adnexae maris, adversis frontibus diversa maria prospectant. In ipsa peninsula est Coryna. Ad quem locum vide Salmas. ad Solin. p. 861. et 862.